Αναπνευστική αντιμετώπιση

Φροντίζοντας τους αναπνευστικούς μύες

Όσο τα αγόρια βρίσκονται στο περιπατητικό στάδιο συνήθως δεν έχουν πρόβλημα να αναπνεύσουν και να παράγουν βήχα. Επειδή οι μύες της αναπνοής επηρεάζονται από την ασθένεια, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και συνήθως λόγω της δυσκολίας για παραγωγή βήχα, υπάρχει κίνδυνος για μολύνσεις των πνευμόνων. Αργότερα εμφανίζουν δυσκολία στην αναπνοή κατά τη διάρκεια του ύπνου. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν μπορεί να χρειαστούν αναπνευστική υποστήριξη κατά τη διάρκεια της ημέρας. Δεδομένου ότι πρόκειται για μια σταδιακή εξέλιξη των προβλημάτων, μια προγραμματισμένη και ενεργή προσέγγιση για την αναπνευστική φροντίδα είναι δυνατή όταν αυτή βασίζεται στη προφύλαξη, τα κατάλληλα μέτρα επιτήρησης, και τις κατάλληλες παρεμβάσεις. Η ομάδα πρέπει να περιλαμβάνει γιατρό και θεραπευτή με γνώση στη χρήση μη επεμβατικού μηχανικού αερισμού και συναφών τεχνικών, για την αύξηση της ποσότητας του αέρα που μπορεί να εισέλθει στους πνεύμονες καθώς και να έχει γνώσεις για τρόπους παραγωγής υποβοηθούμενου βήχα.

Σημαντικά πράγματα που πρέπει να θυμάστε

  1. Κρατήστε ένα αντίγραφο των τελευταίων εξετάσεων του γιού σας για να το δείξετε στον υπεύθυνο γιατρό που τον φροντίζει.
  2. Δεν θα πρέπει ποτέ να δίνεται αναισθησία δια εισπνοής ή το φάρμακο σουκινυλοχολίνη.
  3. Η πνευμονική λειτουργία του γιού σας θα πρέπει να ελέγχεται πριν από κάποια χειρουργική παρέμβαση. Έτσι θα εντοπιστούν πιθανά προβλήματα που υποβόσκουν και θα αντιμετωπιστούν γρήγορα.
  4. Εάν ο γιός σας πάσχει από κάποια πνευμονική μόλυνση θα χρειαστεί βοήθεια για την παραγωγή βήχα καθώς και θεραπεία με αντιβιοτικά.
  5. Συμπτώματα υποαερισμού και αδύναμου βήχα θα πρέπει να παρακολουθούνται και να αναφέρονται στο ιατρικό προσωπικό, έτσι ώστε να ξεκινήσει η κατάλληλη θεραπεία.
  6. Εάν τα επίπεδα οξυγόνου πέσουν όσο ο γιός σας είναι άρρωστος ή τραυματισμένος, η παροχή οξυγόνου θα πρέπει να γίνει με σύνεση από το γιατρό καθώς αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια κατάσταση όπου η ανάγκη για αναπνοή μειώνεται.

Information based on consensus statement (published in January 2010)